खोजिने भए पनि यसलाई ठ्याक्कै व्यवसाय भन्न मिल्दैन, तर यो व्यवसाय नै हो। अहिले राजधानीमा भेटिने हरेक १० मध्ये कम्तीमा १ जना यो खेल अर्थात ढुकुटीसँग प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्ष सम्बन्ध राख्छन्। ढुकुटी ट्रेन्ड बढ्दै जाँदा यसको निक नेम ढुकुमा परिणत हँुदै गएको छ भने कतिपयले क्लब नै गठन गरेर समूहमा आर्थिक कारोबार गर्दै आएका छन्।
समूहमा व्यक्तिहरूबीच बसेर खेलिने खेल भए पनि यो जुवाको परिभाषा भित्र पर्दैन। एकैथलोमा पैसा थुपि्रए पनि हुन्डी होइन, एक अर्कालाई आर्थिक सहयोग पुगोस् भन्ने हेतुले आर्थिक सहयोग माग्ने साथीलाई पैसा दिए पनि यो सहकारी होइन, तर पनि प्रकृति सहकारीकै जस्तै छ। समूह मिलेर कसैलाई पैसा दिए पनि त्यो पैसालाई सापटी भनिँदैन। विश्वासकै भरमा एक-अर्कासँग पैसाको कारोबार गरिने भएकाले कसैले बेइमानी गरे उजुर गर्ने पर्याप्त आधार पनि छैन। लगानी गरेर मुनाफा खोजिने भए पनि यसलाई ठ्याक्कै व्यवसाय भन्न मिल्दैन, तर यो व्यवसाय नै हो। अहिले राजधानीमा भेटिने हरेक १० मध्ये कम्तीमा १ जना यो खेल अर्थात ढुकुटीसँग प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्ष सम्बन्ध राख्छन्। ढुकुटी ट्रेन्ड बढ्दै जाँदा यसको निक नेम ढुकुमा परिणत हँुदै गएको छ भने कतिपयले क्लब नै गठन गरेर समूहमा आर्थिक कारोबार गर्दै आएका छन्। आगोको रापझैं यसको तापले सहरिया घरहरूलाई छोएको छ। थोरै रोपेर धेरै फलाउने महत्त्वाकांक्षा राख्नेहरूका लागि ढुकुटीको आगो पराल सल्किएझैं सल्किँदै गएको छ। सानो समूहमा ढुकुटी खेल्नेहरू पैसा कमाउनकै लागि यो खेल खेल्छन्। १५ देखि ५० जनासम्मको समूहमा खेलिने भए पनि यो खेलमा खेलाडीमध्ये म हारें वा म डुबें भनेर स्वीकार गर्ने हत्तपत्त भेटिँदैनन्। बरु ढुकुटीबाटै यति कमाएँ, उति कमाएँ भन्नेहरूको संख्या धेरै देखिन्छ। उही पैसा एक-आपसमा घुम्ने भए पनि यति ठूलो मुनाफा कसरी होला भन्ने जिज्ञासा उत्पन्न हुन्छ, तर ३ लाख लगानीमा अन्तिमसम्म ढुकुटी खेल्नेले ५ लाखसम्म कमाइने उदाहरण यसका जानकारहरू दिन्छन्।
